J'arrive!

Eindelijk, achter me een bed, links een blauwe lucht en voor me internet! Na een kleine 20 uur ben ik zondagavond aangekomen en gecrashed in mijn stapelbed (bovenkant) in een 12 m2 kamer. Een heerlijke reis, het 'ben gaat naar Amerika boekje' was echt geweldig om te lezen! Iedereen superbedankt, vooral mijn lieverd die ik héél erg mis (>>)!


De entrée op het vliegveld was prima, geen enkele moeilijke vraag gehad over terrorisme of broodjes met kaas in mijn tas. En meteen een leuk gespek in de trein met een docent theatertechniek op een privé (of zoals hij het noemt, 'independent') school. Ik heb afgesproken om eens een kijkje te gaan nemen. Verder was het even schrikken & genieten in de metro.. enorme ghetto taal om me heen. Hier is iedereen erg behulpzaam en stelt zich meteen voor. De vraag 'where are you from?' is erg populair. Zwitserland, China, Zweden, US (..) en Italië zijn al gepasseerd.

Zo, nu eerst een camera halen!